Dzisiaj dzień maratonu w Murowanej Goślinie w którym startuje Mateusz i Tomasz. Pobudka o 8:30. Miałem jechać do Murowanej z Pawłem...ale przebił sobie dętkę, więc samotnie wyruszam
dokładnie taką samą trasą jak wczoraj. Żeby było ciekawiej znowu pod wiatr...wprawdzie trochę lżejszy ale mimo to sporo utrudniał jazdę.

Bike Maraton Murowana Goślina © sq3mka

Gdy dojechałem na start wyścigu megowcy byli już w sektorach. Obejrzałem start, następnie poczekałem na mini i pojechałem się pokręcić po puszczy Zielonce za wyścigiem.

Po około 2h wróciłem z powrotem na miejsce startu gdzie akurat dojechał Paweł.

...i tak siedzieliśmy oglądając finisz i czekając na Tomka i Mateusza. Gdy już dojechali pogadaliśmy trochę i krótko po 14 ruszyliśmy z Pawłem do domu. Jako, że wracaliśmy wojewódzką z wiatrem w plecach Paweł na szosie nadawał niezłe tempo więc trochę się namęczyłem w drodze do domu mimo to ponad 30 przez 20km fajnie się jedzie.

Po drodze zrobiliśmy jeszcze małą przerwę fotograficzno/fizjologiczną przed kościołem Świętego Michała w Owińskach:

Kościół św. Michała © sq3mka

Wnętrze kościoła św.Michała © sq3mka

Wnętrze kościoła św Michała - ławka??? © sq3mka

Kościół św. Michała w Owińskach © sq3mka

Kolejna sobota i kolejna zaplanowana trasa. Choć dosyć mocno wieje nie odpuszczam. Pobudka o 7:30 (tak mi się jakoś wstało), wyjazd 30 minut przed 9.

Ledwo wyjeżdżam od razu pod wiatr. Na początku zaliczam trochę terenu nad Rusałką, dalej już ruchliwą krajową 11 do Moraska. Po dojechaniu do Biedruska wjeżdżam na niebieski
nadwarciański szlak, którym docieram do Starczanowa k/Murowanej Gośliny. Od razu odnajduje interesujący mnie szlak do "śnieżnego Jaru". Trochę pokręciłem w terenie po
naprawdę bardzo fajnych i urozmaiconych leśnych ścieżkach.

Wielkopolski krajobraz © sq3mka

Po około 3km dotarłem do Jaru. Niestety na kwitnienie Śnieżycy spóźniłem się jakiś tydzień. Mimo to tak intensywnie
rosnąca roślina o pięknym ciemnozielonym kolorze tworzy niespotykany w Wielkopolsce widok.

Śnieżycowy Jar © sq3mka

Po wyjechaniu z rezerwatu wracam do Starczanowa wjeżdżając po drodze na nadwarciański szlak rowerowy, który poprowadzi mnie do samego Poznania.

Nadwarciański szlak rowerowy © sq3mka

Tak więc do Biedruska docieram tą samą drogą co przyjechałem, natomiast dalej zamiast asfaltem przez Morasko, wjeżdżam w teren wzdłuż Warty.

widoki z nadwarciańskiego szlaku © sq3mka

Generalnie szlak bardzo ładny,
jedzie się tam naprawdę wyśmienicie, a co najlepsze można pokonać spory dystans nie zbliżając się do żadnej drogi asfaltowej.

okolice nadwarciańskie szlaku rowerowego © sq3mka

Szlak jest jeszcze momentami trochę błotnisty, jednak
to nie przeszkadza w efektywnej jeździe.

okolice nadwarciańskiego szlaku © sq3mka

Tym sposobem dotarłem do Poznania...jednak do pokonania zostało jeszcze całe miasto...i jakoś tak klucząc po różnych różnistych, ruchliwych i mniej ruchliwych drogach dotarłem do domu.

Dzisiaj wreszcie piątek...pogoda okropna...chmury, wietrzysko i przez to momentami chłodno. Miejmy nadzieję że na weekend będzie ładniej...W ogóle bałem się, że dzisiaj nieźle zmokniemy. Jednak poniedziałkowy scenariusz się nie powtórzył.

Do szkoły na 7;25...rano całkiem ciepło. W szkole sprawdzian z matmy i fajrant idziemy kibicować na mecz...a potem do domu. W drodze powrotnej ponad 20 stopni.

Ale co z tego jak po południu po bezchmurnym niebie nie pozostało śladu i zaczęło padać.

Do szkoły na 7:25...rano całkiem przyjemnie. Dzisiaj całkowicie sucho...tylko wiatr mocny...a ma być jeszcze mocniejszy. Miejmy nadzieję, że weekend zbędzie ładny.

Kolejny dzień do szkoły...dzisiaj zdecydowanie ładniej niż wczoraj.

Poniedziałek czas zacząć..rano do szkoły na 8:15...w nocy padało, rano lekka mżawka..mimo to razem z Piotrem wybieramy rowery. W szkole stara bieda, generalnie za dwa tygodnie będziemy mieli proponowane oceny, więc trzeba się trochę sprężyć z nauką......

W drodze powrotnej spotkała nas ulewa...dawno tak nie zmokłem. Całe szczęście jedziemy z wiatrem więc mimo, że i tak z sadzawką w butach i mokrych spodniach dosyć szybko docieram do domu.

Wieczorem przestaje padać, więc na korki też ruszam rowerem...znowu trochę mnie zmoczyło...za to w drodze powrotnej suchutko z widokiem na piękne zachodzące słońce.

Po wczorajszym pochmurnym niebie nie zostało śladu w dodatku cieplutko tylko wiatr trochę mocniejszy. Idealnie żeby pojeździć trochę w terenie.

Jak to często bywa gdy nie mam czasu trasa znana...najpierw przez lasek Marceliński, następnie rundka nad Rusałką.

Dalej szlakiem w kierunku j.Strzeszyńskiego...przyczepiłem się do jednego Pana jadącego w niezłym dla mnie tempie...potem tak wyszło, że ja prowadziłem i tak wspólnie pokonaliśmy jakieś 5km...potem nagle odszedł i zniknął. Przy okazji zupełnie przez przypadek przejechałem zupełnie nową ścieżką wzdłuż jeziora.

Kolejny kilometry to już raczej asfaltowo...wzdłuż jeziora Kierskiego, plus krótki odpoczynek na jednej z plaż.



Na zakończenie kilka wzniesień...i raczej ruchliwymi drogami przez Wysogotowo, Skórzewo, Junikowo do domu.

Pobudka o godzinie 9...widok zza okna nie nastraja zbyt optymistycznie - pochmurne niebo + mżawka. Jednak po szybkim pakowaniu i śniadaniu kilka minut po 10 ruszam z pod domu.

Pierwszy etap trasy w mżawce doskonale znanymi mi drogami przez Przeźmierowo i Kiekrz aż do Rokietnicy.

Dalsza jazda to już poznawanie nowych terenów i dość częste kontrolowanie mapy żeby nie pobłądzić.

Wielkopolskie krajobrazy © sq3mka

I tak po dodze mijam super krajobrazy...a przy okazji cisza, spokój i mały ruch. Nieoczekiwanie trafiłem na bardzo ładny pałac i tradycyjny ceglany kościół.

Kościół w miejscowości Objezierze © sq3mka

Pałac w Kowalewku © sq3mka

Po 46km docieram do Obornik i jakoś tak mi się udało, że prawie od razu trafiłem na rynek. Po chwili zostałem "namierzony" przez fotografów prowadzących akcję "100 nieznajomych"...tak więc zostałem obfotografowany, pogadałem chwilę...dokończyłem drugie śniadanie i ruszyłem dalej, drogą wojewódzką 187.

Jedzie się całkiem przyjemnie, wiatr zgodnie z prognozami niewielki...niestety jak to na drogach wojewódzkich bywa brak pobocza i sporadycznie jadące tiry potrafią stresować.

Po około godzinie pedałowania docieram do Szamotuł w których byłem dwukrotnie, jednak nigdy nie widziałem największej atrakcji tego miasta - wieży Halszki.

Wieża Halszki © sq3mka

Pozwole sobie zacytować:
"Halszka przez 14 lat więziona była w słynnej baszcie szamotulskiego zamku. Księżniczka mogła zeń wychodzić jedynie w celu uczestniczenia w odprawianych w pobliskiej kolegiacie nabożeństwach."

Wieża w Szamotułach i kellys © sq3mka

Historia ta jest niezwykle ciekawa, zainteresowani tutaj mogą znaleźć więcej informacji.

Po krótkim odpoczynku ruszam w stronę Poznania wjeżdżając na wojewódzką 184. Droga całkiem przyzwoita...przez pierwsze 10km jest nawet droga rowerowa. Niestety momentalnie gdy wjeżdżamy do gminy (bodaj) Rokietnica piękny asfalt nagle znika. Na rowerze MTB źle się tam jedzie i trzeba bardzo uważać. Po prostu "japy" na całej szerokości drogi.

Przed Poznaniem jeszcze chwila przerwy przed żabką na uzupełnienie płynów i już bez większych przerw przez Wysogotowo i Junikowo do domu.

Cały wypad trwał w okolicach 5,5h co daje jakąś 1h 10 min przerw, fotografowania. Ot taka ciekawostka...

Ach wreszcie piątek...Rano do szkoły na 7:25. Mimo tak wczesnej pory jest aż 9 stopni.

Powrót Bułgarską, stąd trochę większy dystans.